İnsanın hayatında güzel dostları olmalı ;sualsiz hesapsız müsait misin? demeden çat kapı gidebileceğimiz dostlarımız olmalı ben geliyorum demeli insan. dostunuz da çayı koydum haydi seni bekliyorum demeli şu hayatta . Dostunuz çayı koymuştur ocağa, su kaynamıştır üstüne çayı demlemiştir siz yoldayken çay hazır gelmiyor musun demesi bile sizi heyacanlandırır.Düşüncelere bile dalmiştır; ne sıkıntısı var ki ; kimler üzdü yine ya da kime kızdı , yine neye sevindi ? yoksa kendini yalnız mı hissetti diye düşünür öyle değil midir?

Onlar birbirlerinin sıkıntısını, dertlerini, sevinçlerini hepsini paylaşmışlardır .Rahat bir nefes alıp sonra oh be rahatladık söylenmiştir. İşte dostluk budur.Çaylarımız hiç soğumamalı.Çay gibi bizim dostluğumuz da zamanla oturmalı ve onları kaybetmemeliyiz.